Skuteczność terapii Krioultradźwiękami w leczeniu patologii ścięgien

lip 17, 2023

Zaburzenia przeciążeniowe, w tym tendinopatie, stanowią około 7% wszystkich wizyt lekarskich w Stanach Zjednoczonych 1. Choroby ścięgien są częstą przyczyną bólu i upośledzenia czynnościowego, a szczyt zachorowań występuje u osób dorosłych w wieku od 30 do 50 lat. Wysoka częstość występowań chronicznych i nawrotów tej patologii 2,3 skutkuje znaczną zachorowalnością i utratą produktywności, a także znajduje odzwierciedlenie w znacznym obciążeniu społeczno-ekonomicznym 4. W rzeczywistości każdego roku tysiące pracowników cierpi na tendinopatie spowodowane nadmiernym obciążeniem w konsekwencji następuje ogromna utrata godzin pracy 5, nawet jeśli w około 80% przypadków następuje całkowite ustąpienie patologii w ciągu trzech do sześciu miesięcy od rozpoczęcia bólu.

Istnieje wiele metod leczenia stosowanych w przypadku patologii ścięgien, wśród nich znajdujemy terapię ultradźwiękową i krioterapię, chociaż danych na poparcie tego jest niewiele.

Materiały i metody

Leczono 18 pacjentów (8 kobiet i 10 mężczyzn) z objawowymi tendinopatii. Średnia wieku wynosiła 39,78+15,57 lat (zakres 17-74). Ocenę kliniczną połączono z badaniem ultrasonograficznym przed i po leczeniu. Jako kryteria wykluczenia wybrano: osteoporoza z wysokim obrotem, obecność fragmentów metali, krwotoki, żylaki, zakrzepowe zapalenie żył, rozruszniki serca, arteriopatie zarostowe, nowotwory, gruźlica, ciąża, narastające nasadki kości, choroba Raynauda, ​​przebyte wcześniej badania fizykalne terapii w ciągu sześciu miesięcy od rozpoczęcia leczenia Cryoultrasoundoraz, w celu uniknięcia czynników zakłócających podczas badania wartości ultrasonograficznych, obecności współistniejących patologii mogących wpłynąć na wiarygodność pomiaru instrumentalnego w miejscu leczenia.

Każdy pacjent leczony był codziennie w cyklu 10 sesji (20 minut, tryb ciągły, moc 1,8 W/cm2, temperatura -2°C).

Wyniki oceniono jako zmniejszenie bólu i powrót do zdrowia. Parametry bólu uzyskano za pomocą Wizualnej Skali Analogowej (VAS). Pojawienie się bólu podczas badania przedmiotowego klasyfikowano następująco: ból przy akupresurze lub palpacji dotkniętego obszaru, ból przy ruchach wykonywanych z oporem, brak bólu. Wynik równy 5 został przyznany w pierwszych dwóch przypadkach i równy 0 w trzecim. Ogólny wynik uzyskuje się, nigdy nie dodając dwóch wyników równoważnych 5.

Aktywność oceniano przyznając ocenę 0 w przypadku pełna sprawność, 5 przy możliwości lekkiej aktywności, 10 przy niezdolności do używania kończyny. W ocenie zakresu ruchu (R.O.M.) przyznano następującą punktację: całkowity = 0, całkowity z obecnością bólu = 5, niepełny = 10.

Do opisu cech populacji wykorzystano statystyki opisowe. Porównanie wartości skali VAS przeprowadzono za pomocą sparowanego testu t. Za istotne uznano wartości p<0,05.

Analizę danych przeprowadzono za pomocą oprogramowania SPSS.

Tabela I. – Pojawia się i/lub nasila ból.

T1 T2 T3

1. w spoczynku 44,4% 22,2% 11,1%

2. w trakcie aktywności 16,7% 33,3% 16,7%

3. w trakcie i po aktywności 38,9% 11,1% 11,1%

4. tylko po aktywności 0,00 16,7% 33,3%

5. brak bólu 0,00 16,7% 27,8%

 Wyniki

Obrzęk w miejscu zmiany występował u 22,2% chorych. Tabela I i ryciny 1-3 podsumowują dane dotyczące czasu wystąpienia i/lub nasilania się bólu, zmiany bólu w badaniu fizykalnym, zmian aktywności i zakresu ruchu między punktem wyjściowym (T1), piątym (T2) i dziesiątym sesji (T3).

Tabela II pokazuje minimalną, maksymalną, średnią wartość i odchylenie standardowe wyników skali VAS w fazie przed leczeniem, na piątej i dziesiątej sesji.

Średnia zmiana wyników VAS między okresem przed i po leczeniu oceniane sparowanym testem t okazały się istotne statystycznie (p=0,021).

Dyskusja

Trudno jest przepisać odpowiednie leczenie w przypadku tendinopatii, przede wszystkim biorąc pod uwagę fakt, że stosowane terapie są często oparte na dowodach empirycznych i często różnią się w zależności od lekarza 7.

Pomimo ograniczonych dowodów naukowych, w niektórych kontrowersyjnych przypadkach często stosuje się terapię ultradźwiękową, chociaż ta ostatnia okazała się skuteczna jedynie w leczeniu zwapniałych tendinopatii i zapalenia nadkłykcia 8.

Więcej potwierdzeń można znaleźć w stosowaniu krioterapii.

W zapaleniu ścięgna Achillesa zastosowanie krioterapii przerywanej prowadzi do 71% zmniejszenia przepływu krwi w naczyniach włosowatych, z późniejszym przywróceniem prawidłowego wysycenia O2 w ciągu dwóch minut od jej przerwania 9. Autorzy niedawnego przeglądu 10 dotyczącego stosowania krioterapii w patologiach tkanek miękkich wykazały, że przykładanie lodu owiniętego w wilgotną szmatkę przez 10 minut jest skuteczne w krótkotrwałym łagodzeniu bólu i kontroli obrzęków.

Dokładniej, Costantino i in. 11, zademonstrowali, w jaki sposób Crioltrasound jest użytecznym narzędziem w leczeniu patologii ścięgien. Ma przewagę nad laserem CO2 oraz wyższy wskaźnik skuteczności i lepsze utrzymanie w czasie uzyskanych wyników w porównaniu do terapii tecar.

Ultrasonografia, zgodnie z oczekiwaniami, pojawiła się jako badanie opcjonalne, włączone do badania klinicznego wykazujące charakterystyczne zmiany ścięgna 12-20, jednak bez ścisłej korelacji między morfologią ścięgna a objawami.

W naszym badaniu leczenie Cryoultrasound dało dobre wyniki z lepszą odpowiedzią w zakresie redukcji objawów bólowych w odniesieniu do funkcji stawów u pacjentów z tendinopatią.

Streszczenie

Patologia ścięgien jest częstą przyczyną bólu i deficytów czynnościowych, z maksymalną częstością u osób dorosłych między 30 a 50 rokiem życia. Celem naszej pracy jest ocena skuteczności terapeutycznej Cryoultrasound w leczeniu patologii ścięgien.

Leczono 18 pacjentów (8 kobiet i 10 mężczyzn) z objawowymi tendinopatii. Ocenę kliniczną połączono z badaniem ultrasonograficznym przed i po leczeniu. Każdy pacjent wykonywany był codziennie w cyklu 10 sesji (20 minut, tryb ciągły, moc 1,8 W/cm2, temperatura -2°C). Wyniki oceniono jako zmniejszenie bólu i przywrócenie funkcji stawów w danym obszarze. Parametry bólu uzyskano za pomocą Wizualnej Skali Analogowej (VAS). Stwierdzono, że średnia zmienność wyników w skali VAS między leczeniem przed i po leczeniu, oceniana za pomocą testu t dla sparowanych danych, jest istotna statystycznie (p=0,021).

Leczenie Cryoultrasound w przypadku patologii ścięgien dało dobre wyniki z lepszą odpowiedzią w zakresie redukcji objawów bólowych w odniesieniu do funkcji stawu.

Bibliografia

1. Woodwell DA, Cherry DK. National Ambulatory Medical Care Survey: 2002 summary. Adv Data 2004;346:1-44.

2. Van der Windt DAWM, Koes BW, Boeke AJP, Deville W, de Jong BA, Bouter LM. Shoulder disorders in general practice: prognostic indicators of outcome. Br J Gen Pract 1996;46:519-23.

3. Vecchio P, Kavanagh R, Hazleman BL, King RH. Shoulder pain in a community based rheumatology clinic. Br J Rheumatol 1995;34:440-2.

4. Nygren A, Berglund A, Von Koch M. Neck and shoulder pain: an increasing problem. Strategies for using insurance material to follow trends. Scand J Rehabil Med Suppl 1995;32:107-12.

5. U.S. Department of Labor, Bureau of Labor Statistics. Accessed online August 8, 2005, at: http://www.bls.gov.

6. Wilson JJ, Best TM. Common overuse tendon problems: A review and recommendations for treatment. Am Fam Physician. 2005;72:811-8.

7. Paavola M, Kannus P, Jarvinen TA, Khan K, Józsa L, Jarvinen M. Achilles tendinopathy. J Bone Joint Surg Am. 2002;84-A:2062-76.

8. Van der Windt DAWM, van der Heijden GJMG, van den Berg SGM, ter Riet G, de Winter AF, Bouter LM. Ultrasound therapy for muscoloskeletal disorders: a systematic review. Pain 1999;81:257-71.

9. Knobloch K, Grasemann R, Spies M, Vogt PM. Intermittent KoldBlue cryotherapy of 3x10 min changes mid-portion Achilles tendon microcirculation. Br J Sports Med. 2007;41:e4. Epub 2006 Nov 30.

10. Bleakley C, McDonough S, MacAuley D. The use of ice in the treatment of acute soft-tissue injury: a systematic review of randomized controlled trials. Am J Sports Med 2004;32:251-61.

11. Costantino C, Pogliacomi F, Vaienti E. Cryoultrasound therapy and tendonitis in athletes: a comparative evaluation versus laser CO2 and t.e.ca.r. therapy. Acta Biomed. 2005;76:37-41.

12. Gold Rh, Seeger LL, Yao L. Imaging shoulder impingement. Skeletal Radiol 1993;22:555-61.

13. Paavolainen P, Ahovuo J. Ultrasonography and arthrography in the diagnosis of tears of the rotator cuff. J Bone Joint Surg Am 1994;76:335-40.

14. Drakeford MK, Quinn MJ, Simpson SL, Pettine KA. A comparative study of ultrasonography and arthrography in the evaluation of the rotator cuff. Clin orthop Relat Res 1990;253:118-22.

15. Beltran J. The use of magnetic resonance imaging about the shoulder. JShoulder Elbow Surg 1992;1:321-32.

16. Fritschy D, de Gautard R. Jumper’s knee and ultrasonography. Am J Sports Med 1988;16:637-40.

17. Khan KM, Bonar F, Desmond PM, Cook JL, Young DA, Visentini PJ, et al. Patellar tendinosis (jumper’s knee): findings at histopathologic examination, US, and MR imaging. Victorian Institute of Sport Tendon Study Group. Radiology 1996;200:821-7.

18. Davies SG, Baudouin CJ, King JB, Perry JD. Ultrasound, computed tomography, and magnetic resonance imaging in patellar tendinitis. Clin Radiol 1991;43:52-6.

19. Miller TT. Imaging of elbow disorders. orthop Clin North Am 1999;30:21-36.

20. Neuhold A, Stiskal M, Kainberger F, Schwaighofer B. Degenerative Achilles tendon disease: assessment by magnetic resonance and ultrasonography. Eur J Radiol 1992;14:213-20.

Autor: mgr. Kamila Spłocharska
Mgr Kamila Spłocharska, ukończyła szkolenia ukierunkowane na pracę z pacjentami neurologicznymi, z problemami uroginekologicznymi oraz z zespołami bólowymi różnego pochodzenia. W pracy z pacjentem patrzy holistycznie, niweluje ból wykorzystując różne formy terapii, w tym również terapię SCENAR.
Zobacz artykuły tego autora