Taping limfatyczny w rehabilitacji

Taping to metoda terapeutyczna stosowana w przypadku wielu schorzeń.  „Popularne” tejpowanie polega na oklejeniu chorobowo zmienionego obszaru ciała w celu uzyskania efektów terapeutycznych. To metoda stosowana najczęściej w fizjoterapii sportowej jako element uzupełniający program terapii, pozwalający na uzyskanie szybszych i trwalszych efektów leczenia. Taping ma jednak szereg innych zastosowań, między innymi wspomaganie odprowadzania limfy.

Rodzaje taśm do „tejpingu”

            W celu wykonania aplikacji terapeutycznej konieczne jest użycie specjalistycznych taśm do tapingu. Na rynku znajdziemy wiele rodzajów tapów. Dostępne są przede wszystkim kinesiotapy, czyli taśmy do plastrowania dynamicznego. To rodzaj rozciągliwych taśm, których struktura zbliżona jest do struktury skóry, posiadających możliwość rozciągania tylko w jednym kierunku. Innym rodzajem taśm są tejpy sztywne, których rozciągliwość jest znacznie ograniczona. W przypadku obu rodzajów występują różne szerokości, do dopasowania w zależności od wielkości obszaru, na którym taśma będzie użyta. Niestandardowe taśmy to na przykład tejpy estetyczne, do oklejania twarzy, czy posiadające drobne otwory, dedykowane do tejpinu limfatycznego.

Obszary zastosowania tapingu w fizjoterapii

            Jak już wspomniano, najczęściej tejping wykorzystywany jest w rehabilitacji sportowej i ortopedycznej. Zadaniem dynamicznego plastrowania jest przede wszystkim wspomaganie pracy osłabionych lub uszkodzonych mięśni oraz ich odciążenie w trakcie wykonywania ruchu. Taśmy stosowane  są także w celu stabilizacji stawów, w zależności od wskazań mogą być to kinesjotapy (przy większym zakresie ruchu) lub tejpy sztywne. Bardzo często tejpowanie stosowane jest także w przypadku występowania obrzęków, w celu usprawnienia drenażu opuchniętych tkanek.

Taping jako uzupełnienie i alternatywa dla manualnego drenażu limfatycznego

            Drenaż limfatyczny ma za zadanie usprawnienie przepływ limfy w obszarze urazu lub choroby. Obrzęk to jeden z objawów stanu zapalnego tkanek. W przypadku poważnych urazów, po zabiegowo czy w sytuacji uszkodzenia dużej liczby naczyń limfatycznych lub węzłów chłonnych, obrzęki mogą przyjmować bardzo duże rozmiary. W celu udrożnienia tkanek i wspomagania przepływu limfy wykonywane są zabiegi drenażu limfatycznego. Drenaż można wykonać manualnie lub z wykorzystaniem specjalistycznych mankietów. Dobrym pomysłem jest wspomaganie drenażu poprzez oklejanie przeciwobrzękowe. Wykorzystanie klasycznych tejpów, pociętych w odpowiednie cienkie paski lub taśm z otworami, dedykowanych do drenażu limfatycznego, może znacznie poprawić przepływ chłonki w naczyniach limfatycznych. W przypadku niewielkich obrzęków, ta forma drenażu może z powodzeniem zastąpić drenaże mechaniczne.

Autor: dr Katarzyna Kubasiak

Fizjoterapeutka, absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Fizjoterapeutka z 7-letnim stażem w pracy z pacjentami ortopedycznymi oraz sportowcami. Adiunkt w Zakładzie Anatomii Człowieka AWF w Krakowie. Ukończyła liczne kursy z zakresu anatomii palpacyjnej, terapii manualnej oraz terapii tkanek miękkich, a także specjalistycznych technik diagnostycznych i terapeutycznych.

Zobacz artykuły tego autora