Trakcja jako element gry stawowej i podstawowa składowa terapii manualnej

U podstaw każdej metody terapii manualnej leży anatomia stawów, tkanek okołostawowych oraz pojęcie gry stawowej. Gra stawowa to składowa ruchów poszczególnych struktur kostnych stawu względem siebie. Zawiera więc w sobie trakcję (oddalenie powierzchni stawowych od siebie), kompresję (zbliżenie powierzchni stawowych) oraz ślizgi (boczne przesunięcia struktur stawu względem siebie).  Przed rozpoczęciem działań leczniczych każdy terapeuta powinien zbadać grę stawową, a więc przeanalizować prawidłowość opisanych ruchów względem siebie, ocenić ich ograniczenie oraz zwrócić uwagę na ewentualnej anomalie i bolesność. Ocena trakcji, kompresji oraz ślizgów jest więc niezbędna w diagnostyce ortopedycznej. Opisane składowe są także używane w terapii tej samej okolicy. Stosuje się więc ruchy w różnych płaszczyznach w celu poprawy ruchomości i funkcjonowania określonych stawów.

Najbardziej powszechnym i najczęściej używanym w terapii ruchem struktur stawowych względem siebie jest ich trakcja, a więc, jak już wspominaliśmy, oddalenie struktur stawu względem siebie z użyciem siły zewnętrznej. Niejednokrotnie zastosowanie takiego oddalenia natychmiastowo przynosi ulgę w bólu, znosi uczucie ucisku lub blokady. Stosuje się także trakcje z ruchem w celu przywrócenia pamięci ruchowej danej okolicy i właściwego ustawienia zaburzonych struktur. Trakcja stosowana w sposób kontrolowany przez profesjonalistów jest bezpiecznym narzędziem terapeutycznym. Elementy trakcji wykorzystuje się zarówno w terapii stawów obwodowych, jak również w obszarze kręgosłupa lędźwiowego oraz kręgosłupa szyjnego w przebiegu dyskopatii i problemów w obrębie stawów przykręgosłupowych.

Aparaty do trakcji kręgosłupa

W przypadku trakcji stawów obwodowych najczęściej terapeuta wykorzystuje działanie siły generowanej przez własne dłonie lub pomaga sobie używając pasa trakcyjnego. W obszarze kręgosłupa wykonanie trakcji może być dla rąk terapeuty trudniejsze i bardziej obciążające przez to zdecydowanie częściej decydują się oni na wykorzystanie specjalistycznych urządzeń do trakcji kręgosłupa. Takie urządzenia używać można również w warunkach domowych. W zakresie trakcji kręgosłupa szyjnego niezawodne jest urządzenie do trakcji Saunders Cervical Home Traction. Jest prostym w obsłudze, innowacyjnym aparatem umożliwiającym bezpieczne przeprowadzenie trakcji kręgosłupa szyjnego z użyciem ciśnienia (siły) dobranej odpowiednio do pacjenta. Urządzenie zostało tak skonstruowane aby uniemożliwić ewentualnie niewłaściwe jego użycie i wyrządzenie szkody pacjentowi. Warto jednak zawsze skonsultować chęć wykorzystania takiego urządzenia z profesjonalistą.

Także w obszarze kręgosłupa lędźwiowego istnieje możliwość wykorzystania przenośnego urządzenia do trakcji jakim jest Saunders Lumbar Home Traction. Aplikuje on siły trakcyjne poprzez specjalne leżysko, które jest rozsuwane, dzięki czemu generuje siły rozciągające. Trakcja z użyciem aparatu Saunders jest komfortowa dla pacjenta i możliwa do wykonania w różnych pozycjach ułożeniowych. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości pasów antypoślizgowych zapewniona jest pełna stabilizacja pacjenta podczas zabiegu.

Innym rodzajem aparatów trakcyjnych są stacjonarne modele, które instaluje się do specjalnych stołów trakcyjnych. Przykładem takiego aparatu jest urządzenie firmy BTL- 16 Plus. Służy ono do trakcji zarówno szyjnego jak i lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Pozwala na przeprowadzenie kilku rodzajów terapii: ciągłej, przerywanej, progresywnej lub zharmonizowanej.  Ten wysoce specjalistyczny sprzęt zaopatrzony jest w systemy zapewniające bezpieczeństwo pacjenta i komfort terapii takie jak przycisk dla pacjenta zatrzymujący działanie aparatu. Aparaty tego typu stosowane są głównie w placówkach stacjonarnych.