-
Fizykoterapia
-
Elektroterapia
-
Ultradźwięki
- KRIO-ULTRADŹWIĘKI
-
Laseroterapia
-
Magnetoterapia
-
Diatermia
-
-
Kinezyterapia
-
Hydroterapia
-
-
-
Sprzęt medyczny
-
Kardiologia
-
Ginekologia
-
Meble medyczne
-
-
- Terapia Diamagnetyczna
Choroba Osgooda-Schlattera: jak ją leczyć i jak jej zapobiegać?
Choroba Osgooda-Schlattera inaczej jałowa martwica guzowatości kości piszczelowej jest schorzeniem dotykającym głównie młodych sportowców, wywołanym przez nadmierne i powtarzające się napięcie na ścięgno rzepki, prowadzące do bólu i obrzęku poniżej kolana. Przyjrzyjmy się bliżej, czym jest ta choroba, jakie są jej przyczyny, metody leczenia oraz sposoby zapobiegania.
Co to jest choroba Osgooda-Schlattera?
Choroba Osgooda-Schlattera to stan zapalny guzowatości kości piszczelowej. Jest to rezultat przeciążenia miejsca przyczepu ścięgna rzepki do kości. Choroba ta najczęściej występuje u dzieci i młodzieży w wieku od 9 do 16 lat, które aktywnie uprawiają sporty wymagające częstego biegania, skakania lub szybkich zmian kierunku ruchu. Choroba Osgooda-Schlattera, mimo iż może wydawać się schorzeniem o silnie lokalizowanym charakterze, ma wpływ na całościowe funkcjonowanie młodego sportowca. Ból w obszarze guzowatości kości piszczelowej może ograniczać zakres ruchu, zmniejszać siłę mięśniową i wpływać na ogólną sprawność fizyczną. Co więcej, przewlekły charakter dolegliwości i potencjalne ograniczenia w aktywności fizycznej mogą mieć również wpływ psychologiczny, manifestujący się frustracją lub zniechęceniem do dalszego uprawiania sportu.
Przyczyny i czynniki ryzyka
Główną przyczyną choroby Osgooda-Schlattera jest powtarzające się napięcie na ścięgno rzepki, które jest przyczepione do guzowatości kości piszczelowej, tworząc liczne mikrourazy. Dochodzi do przeciążenia przyczepu i pojawienia się stanu zapalnego. Intensywny, specjalistyczny trening, w którym pomija się ogólne przygotowanie motoryczne młodego sportowca, sprzyja występowaniu choroby. Do czynników zwiększających ryzyko rozwoju choroby należą:
● Aktywne uprawianie sportów (np. piłka nożna, koszykówka, lekkoatletyka)
● Szybki wzrost w okresie dojrzewania
● Nierównomierna siła mięśni
Objawy
Pierwsze objawy można rozpoznać po tym, że osoba chora zaczyna oszczędzać jedną kończynę, co może objawiać się jako utykanie. Typowymi objawami choroby są ból i obrzęk w dolnej części kolana, początkowo występujące tylko po wysiłku, a z czasem, nasilające się podczas aktywności fizycznej, a nawet podczas odpoczynku. Może także pojawić się obrzęk oraz widoczne zgrubienie w tej okolicy.
Diagnoza
W przypadku pojawienia się podejrzenia choroby Osgooda i Schlattera konieczna jest konsultacja ortopedyczna. Diagnoza choroby Osgooda-Schlattera zazwyczaj opiera się na historii medycznej i badaniu fizykalnym. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, aby wykluczyć inne przyczyny bólu.
Wczesne rozpoznanie choroby Osgooda-Schlattera i podjęcie odpowiednich kroków w kierunku jej leczenia mogą znacznie przyspieszyć proces powrotu do zdrowia. Regularne wizyty u specjalisty ortopedii dziecięcej, zwłaszcza w okresach intensywnego wzrostu, mogą pomóc w identyfikacji pierwszych oznak choroby. Wczesna interwencja pozwala na zminimalizowanie ryzyka długotrwałego bólu oraz możliwych komplikacji.
Leczenie
Leczenie choroby Osgooda-Schlattera ma na celu przede wszystkim złagodzenie bólu i zapalenia, a także zapobieganie dalszym urazom. Oto kilka zalecanych metod:
● Odpoczynek: Jest to podstawowy, ale kluczowy element leczenia. Aktywności, które wywołują ból, powinny być ograniczone, a czas odpoczynku powinien być wykorzystany na rehabilitację i regenerację.
● Lód i kompresy chłodzące: Stosowanie lodu na bolące miejsce przez około 20 minut, kilka razy dziennie, zwłaszcza po aktywności fizycznej, pomoże zmniejszyć ból i stan zapalny.
● Leki przeciwzapalne: Leki takie jak NLPZ mogą być stosowane do łagodzenia bólu i zmniejszania stanu zapalnego. Należy je stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, aby uniknąć potencjalnych skutków ubocznych.
● Fizjoterapia: Specjalnie dobrane ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mogą pomóc w zmniejszeniu napięcia na ścięgno rzepki i wspomagać proces gojenia. Ćwiczenia te mogą obejmować rozciąganie mięśni czworogłowych uda. Dodatkowo pomocne będą mobilizacje rzepki, uelastycznienie mięśni kończyn dolnych, ćwiczenia stabilizujące i równoważne.
● Używanie opasek i ortezy: Opaski kompresyjne noszone bezpośrednio pod kolanem mogą pomóc w zmniejszeniu bólu poprzez odciążenie ścięgna rzepki.
Innowacyjne metody leczenia
W ciągu ostatnich lat pojawiły się nowe metody leczenia, które mogą przynosić ulgę osobom cierpiącym na chorobę Osgooda-Schlattera. Terapia falą uderzeniową, znana z zastosowania w innych schorzeniach mięśniowo-szkieletowych, zaczyna znajdować zastosowanie także w tej dolegliwości. Pomaga ona stymulować procesy gojenia się tkanki i redukować ból.
Terapia manualna i techniki osteopatyczne również zdobywają uznanie za ich zdolność do poprawy zakresu ruchu i zmniejszenia napięcia w obszarach dotkniętych przeciążeniem. Integracja tych metod z tradycyjnym leczeniem może przynieść znaczną poprawę w zarządzaniu objawami.
Zapobieganie
Chociaż nie ma pewnej metody zapobiegania chorobie Osgood-Schlattera, istnieją sposoby, aby zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia:
● Odpowiednie rozgrzewki przed aktywnością fizyczną
● Trening przygotowania motorycznego
● Regularne ćwiczenia rozciągające, zwłaszcza mięśnie przedniej i tylnej części uda
● Unikanie nadmiernego treningu
● Utrzymanie zdrowej masy ciała, aby zmniejszyć obciążenie stawów
Psychologiczne i społeczne aspekty choroby
Choroba Osgooda-Schlattera może mieć znaczący wpływ na psychikę młodego sportowca. Ból i konieczność ograniczenia aktywności fizycznej często prowadzą do frustracji i złości. Młodzi ludzie, dla których sport jest ważną częścią życia, mogą czuć się odizolowani od rówieśników i pozbawieni części swojej tożsamości. W takich przypadkach wsparcie emocjonalne jest równie ważne jak leczenie fizyczne.
Rodzice i trenerzy odgrywają kluczową rolę w procesie leczenia, oferując zrozumienie, wsparcie i zachętę do przestrzegania zaleceń medycznych. Pomoc w znalezieniu alternatywnych form aktywności, które są bezpieczne dla zdrowia, może również pomóc w zachowaniu dobrego samopoczucia psychicznego.
Długoterminowe Perspektywy
Większość młodych osób dotkniętych chorobą Osgooda-Schlattera odzyskuje pełną funkcjonalność po zakończeniu okresu wzrostu, bez długoterminowych konsekwencji. Jednakże, w niektórych przypadkach, ból może nawracać lub utrzymywać się dłużej. Regularne konsultacje z lekarzem ortopedą i fizjoterapeutą, nawet po ustąpieniu objawów, mogą pomóc w monitorowaniu stanu zdrowia i zapobieganiu ewentualnym komplikacjom.
Edukacja i świadomość
Podnoszenie świadomości na temat choroby Osgooda-Schlattera wśród trenerów, nauczycieli wychowania fizycznego oraz rodziców jest kluczowe dla wcześniejszej identyfikacji i leczenia. Edukacja na temat prawidłowej techniki, znaczenia rozgrzewki i odpoczynku, a także roli zróżnicowanego treningu może pomóc w zmniejszeniu liczby przypadków.
Podsumowanie
Choroba Osgooda-Schlattera może być frustrującym doświadczeniem dla młodych sportowców, ale z odpowiednim leczeniem i zmianami w treningu, większość osób może wrócić do pełnej aktywności bez długotrwałych problemów. Ważne jest, aby przy pierwszych objawach skonsultować się z lekarzem, aby uzyskać właściwą diagnozę i plan leczenia.
Bibliografia
● Circi, E., Y. Atalay, and T. Beyzadeoglu. "Treatment of Osgood–Schlatter disease: review of the literature." Musculoskeletal surgery 101 (2017): 195-200.
● Radzimińska, Agnieszka, et al. "Jałowe martwice kości, charakterystyka choroby i postępowanie fizykalne–przegląd literatury= Sterile necrosis of bone, the characteristics of the illness and physical examination-a literature review." Journal of Education, Health and Sport 5.10 (2015): 108-120.
● Gholve, P.A., Scher, D.M., Khakharia, S., Widmann, R.F., & Green, D.W. (2007). Osgood Schlatter syndrome. Current Opinion in Pediatrics, 19(1), 44-50.
● Kujala, U.M., Kvist, M., Heinonen, O. (1985). Osgood-Schlatter's disease in adolescent athletes. Retrospective study of incidence and duration. American Journal of Sports Medicine, 13(4), 236-241.
Wyszukiwarka bloga
Kategorie
Ostatnie
-
Terapia diamagnetyczna w leczeniu bólu krzyża opis serii przypadków i przegląd piśmiennictwa
-
PERISO- Pompa diamagnetyczna CTU MEGA 20 w leczeniu pacjenta z mieszanym owrzodzeniem stopy
-
Efekty nowego rodzaju fali uderzeniowej (Diamagnetyczna fala uderzeniowa) w leczeniu artrozy kciuka:
-
Choroba Osgooda-Schlattera: jak ją leczyć i jak jej zapobiegać?
-
Unikalny skaner ciała 3D z analizą składu ciała SCANECA